Vanaf Sportpark De Meeren tot heden
80er jaren: groei van de club
Mede door het nieuwe sportpark staan deze jaren in het teken van de groei van de club. Op het sportieve vlak is Baarlo 1 gedurende dit decennia een hoogvlieger in de 4e klasse, maar grijpt steevast net naast het kampioenschap. Hoogtepunt is in 1981 het winnen van de Peelkantertrofee (als meest constante elftal in de regio) onder leiding van de Baarlose trainer Sjraar Verkoelen (Graet). De trofee wordt uitgereikt door toenmalig Peelkanterjournalist Mat Nellen. Eind jaren '80 neemt voorzitter Jeu Bouten afscheid en wordt opgevolgd door Gerard Valentijn. In 1986 wordt de veteranenafdeling heropgericht en is tot op vandaag een bloeiende tak van de club.
90er jaren: nieuwe sportieve successen
In 1990 zakt Baarlo 1 terug naar de afdeling Limburg, maar wordt o.l.v. de nieuwe Venlose trainer Henk de Bijl het jaar daarop eindelijk weer eens kampioen om vervolgens in 1992 na een bloedstollende beslissingswedstrijd tegen Montagnards zelfs te promoveren naar de 3e klasse. De beslissingwedstrijd in Venray eindigde na verlenging in 1-1, zodat strafschoppen de beslissing moesten brengen. Deze werden allen gemist, behalve de 10e strafschop. Johan Engels schiet Baarlo1 naar de 3e klasse, al duurde dit succes helaas maar 1 seizoen.
Baarlo 1 met trainer Henk de Bijl (vooraan liggend)
In 1997 wordt deze prestatie onder trainer Bram Hoogveld uit Arcen herhaald. Na een gewonnen promotieduel tegen RKDSO uit Lomm wordt Baarlo1, wederom voor de duur van slechts 1 seizoen, 3e klasser. De 'nieuwe' veteranen vieren in 1996 het 5-jarig bestaan met de organisatie van de Boerebroelof en een internationaal veteranentoernooi op De Meeren, met o.a deelnemers uit Polen en Duitsland. In 1999 wordt een grote stap in de wijze van communiceren gezet, dat tot dan toe veelal in woord en schrift plaatsvond. De eerste clubwebsite ziet het levenslicht, ontwikkeld en gelanceerd door secretaris Len Gielen.Die tevens als eerste verenigingswebmaster de website beheert en nog vele jaren zal blijven beheren en verder door ontwikkelen. De vereniging maakt meer en meer digitale stappen op communicatief en administratief terrein in de jaren die volgen.
Millenniumstart : sportief bergaf
Bij het begin van het nieuwe millennium wordt Baarloos standaardteam 'het haasje' van de versterkte degradatieregeling als gevolg van de herindeling van het district en degradeert naar de 5e klasse. Nieuwe trainer/coach wordt Ton Kochanowski uit Roermond, die 2 seizoenen zal blijven. De club gaat het bestuurlijk en organisatorisch wel voor de wind met een bloeiende jeugdafdeling als sterk fundament voor de toekomst. Het ledental is nog steeds gestaag groeiende en heeft inmiddels het 500-tal overschreden. Reden waarom het clubgebouw in het jaar 2001 wordt uitgebreid, o.a. met een jeugd- en activiteitenruimte tevens bestuursruimte, alsmede uitbreiding van kantine en keukenruimte. In de zomer van 2002 viert de vereniging vervolgens haar 75-jarig jubileum met 3-daagse tentfeesten op haar eigen sportpark De Meeren. Het seizoen 2002/2003 eindigt met een absoluut sportief dieptepunt als Baarlo 1 weer degradeert, nu naar de 6e - tevens laagste - klasse voor standaardteams in het amateurvoetbal.
Sportief opwaartse trend
Vanuit de 'kelder van het amateurvoetbal' gaat Baarlo trachten het sportief verloren terrein weer goed te maken onder de leiding van een nieuwe coach Gé Ummenthum uit Hout-Blerick. Hij startte met de opdracht een nieuw verjongd standaardteam op te bouwen om dat doel waar te maken. Na een aarzelend begin van de competitie 2003-2004, als gevolg van blessureleed, kwam het piepjonge Baarlo 1 naarmate het seizoen vorderde sterk terug, om uiteindelijk in de laatste fase van de competitie maar net de nacompetitie te missen. De basis voor betere jaren was gelegd, want de verwachting was dat Baarlo zou gaan profiteren van talentvolle jeugd die de komende jaren zouden doorstromen. En de opleving zou in het seizoen 2004-2005 ook worden ingezet. Baarlo domineerde samen met VCH het gehele seizoen. Met slechts 1 nederlaag (uit tegen VCH) ging het kampioenschap toch voorbij aan Baarlo als gevolg van puntenverlies door enkele gelijke spelen in de slotfase van de competitie. Met 1 punt voorsprong ging de titel naar concurrent VCH. Baarlo promoveerde toch via de nacompetitie en die promotie was meer dan verdiend. In hetzelfde seizoen drong Baarlo ook heel ver door in de bekerstrijd en werd pas in de kwartfinale met heel veel moeite (2-1 nederlaag) uitgeschakeld door hoofdklasser JVC Cuyk.
Naamswijzing naar VV Baarlo
Bij de jaarvergadering 2005 keuren de leden een statutenwijziging goed, o.a. noodzakelijk geworden door een veranderde organisatiestructuur. Tevens werd de inhoud van de statuten (zoals doel, naam e.d.) aangepast aan de geest van de tijd. Dat betekende ondermeer dat de naam van RKVV Baarlo gewijzigd werd in Voetbalvereniging Baarlo, of kortweg VV Baarlo. Een puur rooms-katholieke levensbeschouwing werd ingewisseld voor een algemeen maatschappelijke visie.
Kampioensfeest
In de 5e klasse E werd tijdens het seizoen 2005/2006 de successenreeks voortgezet. Baarlo was oppermachtig en werd met reuzevoorsprong ongeslagen kampioen (19 zege's en 3 gelijke spelen) met recht op promotie naar de 4e klasse. Het verloren gegane terrein was hiermee weer terug veroverd en de kroon op het werk van de succesvolle trainer Gé Ummenthum, die wel besloot er een punt achter te zetten bij VV Baarlo. Een paar mooie seizoenen werden succesvol afgesloten en Baarlo mocht nu weer in de vertrouwde 4e klasse gaan spelen. Ook het damesteam past zich aan de successenreeks aan en pakt het kampioenschap in de 5e klasse en promoveert ook naar de 4e klasse van de damescompetitie. En of dat nog niet voldoende is, het hoogste jeugdteam Baarlo A1 promoveert naar de hoofdklasse. In alle opzichten een sportief seizoen dus voor de vereniging.
Kampioensfoto VV Baarlo 1, met geheel links trainer Gé Ummenthum
