Na in de bekerfase in de middenmoot te zijn geëindigd met 2 overwinningen, 2 gelijke spelen en 3 nederlagen (waarvan 2 in de slotfase van de wedstrijd), was de 3e plaats de doelstelling; ambitieus maar niet onmogelijk. De eerste wedstrijd was Susteren JO17-1, een promovendus uit de 1e klasse, onze tegenstander. Na een matige start, werd de wedstrijd in Susteren uiteindelijk overtuigend gewonnen met 0-3. Een hoopvol begin, dat ook vertrouwen gaf voor de eerstvolgende krachtmeting, thuis tegen Bekkerveld JO17-1. De tegenstander uit Heerlen kwam in de bekerfase ook uit in de (andere) hoofdklasse en had hierin al haar wedstrijden winnend weten af te sluiten. Onze jongens waren gebrand op een goed resultaat en begonnen, in de stromende regen, voortvarend. De 2-0 voorsprong bij rust was dik verdiend en werd na de pauze met een paar prachtige doelpunten vergroot tot 5-0. In de slotfase van de wedstrijd nam de focus af en wist Bekkerveld nog 2x te scoren. De jongens en staf waren super trots op het vertoonde veldspel en de vergaarde 6 punten uit 2 wedstrijden.
Aangezien het merendeel van het team graag carnaval wilde vieren op de ‘Elfde van de elfde’, werd de thuiswedstrijd tegen Sporting Heerlen verplaatst naar donderdagavond in Heerlen. Na een 0-1 achterstand wisten we op karakter en door uitstekend keeperswerk, één punt uit het vuur te slepen (1-1). Er heerste teleurstelling onder de spelersgroep, maar we realiseerden ons ook dat we het nauwelijks verdiende punt moesten koesteren. Veel tijd om te balen was er ook niet, want 2 dagen later was Venlosche Boys JO17-1 onze eerstvolgende tegenstander. In Venlo werd de wedstrijd, mede door een uiterst effectief ingestudeerde cornervariant waaruit we in totaal 4 vier keer wisten te scoren deze competitie, eenvoudig over de streep getrokken (0-4). Tien punten uit 4 wedstrijden, wie had dat gedacht!
Op zaterdag 25 november stond in De Meeren de topper tegen Sportclub Irene JO17-1 op het programma. Beide ploegen hadden slechts 2 verliespunten. We waren gewaarschuwd, want in de bekerfase hadden we met een 3-5 nederlaag aan het kortste eind getrokken. Na een ontzettend goed begin waarin we de nodige kansen creëerden maar niet wisten te scoren, kwam Sportclub Irene tegen de verhouding in met 0-1 voor. Nog vóór rust werd de verdiende gelijkmaker gemaakt. Vol vertrouwen en passie startten we aan de 2e helft en kwamen we door een paar prachtige aanvalscombinaties met 3-1 voor. Na wat tactische omzettingen gingen de gasten uit Tegelen opportunistischer spelen en veranderde het spelbeeld. Wij hadden geen antwoord en kwamen niet meer onder de druk van de tegenstander uit, met als gevolg de 3-2, en zelfs de 3-3. Onze jongens gaven echter niet op, stroopten de mouwen op en bleven geloof houden in een goed resultaat. De wedstrijd kantelde wederom en werd in ons voordeel beslist: 5-3. Zo hadden we uit de resterende twee wedstrijden nog maar 4 punten nodig om het kampioenschap binnen te halen.
Hierna volgde de uitwedstrijd tegen laagvlieger MBC in Maasbracht. In een matige wedstrijd van onze kant waarin de kansen schaars waren maar achterin niets werd weggegeven, wisten we uiteindelijk toch 3 keer het net te vinden. Op naar de laatste horde richting de titel! Afgelopen zaterdag was het dan zo ver: dé kampioenswedstrijd tegen FCV JO17-1 waarvan we in de beker met 0-1 verloren hadden. In de wetenschap dat 1 punt voldoende was en gesteund door veel toeschouwers in De Meeren, werd er afgetrapt. Vanaf het begin was duidelijk dat onze tegenstanders uit ’t Ven zich niet zomaar gewonnen gaven. Binnen 5 minuten keken we dan ook tegen een achterstand aan. Een sterke fase van ons leidde uiteindelijk tot de 1-1. Lang konden we echter niet van de gelijkmaker genieten want nog voor rust kwam FCV op 1-2. Met deze achterstand zochten we de kleedkamer op. In de rust hoorden wij dat onze enige concurrent Sportclub Irene met zeer ruime cijfers haar wedstrijd had gewonnen en we bij een nederlaag tegen FCV het niet meer in eigen hand zouden hebben. De regen zorgde er voor dat het veld in de 2e helft nauwelijks bespeelbaar meer was. FCV probeerde meteen na rust door te drukken en zag twee ballen van de lijn gehaald worden door één van onze verdedigers. Halverwege de 2e helft kregen we meer grip op de wedstrijd. Een prima uitgespeelde aanval resulteerde in de 2-2-en snel genoeg daarna viel de bevrijdende 3-2! Na het laatste fluitsignaal was de opluchting groot.
‘s Avonds hebben we het kampioenschap met staf, spelers, ouders, en vriend(inn)en samen gevierd. Tot in de late uurtjes hebben we met z’n allen genoten en geproost op een geweldige teamprestatie! Na de winterstop gaat ons avontuur verder in de landelijke divisie 7.
